اگر روزے ڪسے از من بپرسد

اگر روزے ڪسے از من بپرسد
چندے ڪه در روے زمین بودے چه ڪردی؟
من مے گشایم پیش رویش دفترم را:

در زیر این نیلے سپهر بے ڪرانه
چندان ڪه یارا داشتم، در هر ترانه
نام بلند عشق را تڪرار ڪردم

من مهربانے را ستودم
من با بدے پیڪار ڪردم
پژمردن یک شاخه گل را رنج بردم
مرگ قنارے در قفس را غصه خوردم
وز غصه مردم، شبے صد بار مردم ...!

" فریدون_مشیری"