بوته افروزی

بوته افروزی .....

در ایران رسم است که پیش از پریدن آفتاب هر خانواده بوته های خارو گزنی راکه از پیش فراهم کرده اند روی بام یازمین حیاط خانه یا در گذرگاه در سه یا پنج یا هفت گله کپه می کنند
غروب آفتاب و نیم تاریک شدن آسمان زن و مرد و پیروجوان گرد هم جمع می شوند و بوته های آتش می زنند در این هنگام از بزرگ تا کوچک هرکدام سه بار از روی بوته های افروخته می پرند تا ضعف و زردی ناشی از بیماری و غم و محبت را از خود بزدایند و سلامت و سرخی و شادی را به هستی خود ببخشند مردم در حال پریدن از روی آتش ترانه می خوانند .....

زردی من ازتو

سرخی تو از من

غم برو شادی بیا

محنت برو روزی بیا

ای شب چهارشنبه

ای کلیه جار دهنده

بده مراد بنده .....