ساده که باشی

ساده که باشی
آدمها خیلی زود دوستت می شوند
و تو خیلی دیر می فهمی دشمنت بود

ساده که باشی
آدمها با همۀ کمبودهایشان به غرورت حمله می کنند
و با همه غرورشان مچاله ات می کنند
ساده که باشی
تو همیشه رو بازی می کنی
و آدمها همیشه بازیگرانِ پشت پرده می مانند

ساده که باشی
اوقات بیکاری آدمها را با سادگی ات ُپر می کنی
و خود در لحظه های اندوه، تنها می مانی

ساده که باشی
سادگی ات را حماقت می خوانند
کسی نمی فهمد که تو از فرطِ " آدم بودن " ساده ای