شانههایت را نمیخواهم سرم را پس بده

شانه‌هایت را نمی‌خواهم، سرم را پس بده
آسمان ارزانی‌ات، بال و پرم را پس بده

نامه‌هایی را که دادم پاسخش سهم خودت
باز کن قفل قفس را، کفترم را پس بده

بچه بودم اولین باری که دزدی کرده‌ام
لطف کن چادر نماز خواهرم را پس بده

پای بودن با تو قلبی را شکستم که نپرس
اشکهای بی امان مادرم را پس بده

جنگلی سر سبز بودم خوب سوزاندی مرا
قانعم یک مشت از خاکسترم را پس بده

تازگی‌ها چشم زیبایی دلم را برده است
کار دارم، زود باش، انگشترم را پس بده

#سورنا_جوکار