سیاوش

#سیاوش
#شاهنامه

سیاوش یا سیاووش یا سیاوخش (صورت پهلوی آن هم سیاوخش
است) از شخصیتهای معصوم #شاهنامه و فرزند پهلوان و برومند کاووس است. صورت اوستایی این نام سیاورشن به معنی دارندهٔ حیوان (اسب) نر سیاه است.∗
در شاهنامه نیز اسب سیاوش با صفت شبرنگ *[۱] آمده است.

سیاوش نخست با دختر پیران ویسه به نام جریره ازدواج کرد. سپس به پیشنهاد پیران با دختر افراسیاب به نام فرنگیس ازدواج کرد. ثمره ازدواج سیاوش و جریره پسری است به نام فرود. فرزند سیاوش و فرنگیس پسری است به نام کیخسرو. فرود به معنایی فروتن و کسی که به نرمی بادیگران رفتار می‌نماید می باشد.

گل لاله واژگون در پاوه و اورامانات و برخی دیگر از مناطق ایران به نام گل اشک سیاوش نامیده می‌شود. گویند این گل در آن زمان که گلوی سیاووش پاک‌نهاد با تیغ تیز گرسیوز خونریز، آن پلید دژخیم بدنهاد، آشنا می‌شد، گواه آن رخداد بود. از پس آن اندوه، گلگونه رخ، سر به زیر افکند تا آرام آرام اشک بریزد بر بی گناهی سیاووش.چو سرو سیاوش نگونسار دیدسراپرده دشت خونسار دیدبیفکند سر را ز انده نگونبشد زان سپس لاله واژگونلاله واژگون یا لاله نگونسار، در نقش سرستون‌های ساسانی‌ها هم در موزه طاق بستان در کنار نقش پادشاه ساسانی دیده می‌شود.