پادشاهی یک انگشتری میخواست که روی ان چیزی نوشته شده باشد

پادشاهی یک انگشتری میخواست که روی ان چیزی نوشته شده باشد که وقتی در روز های شادی ان را بخواند زیاد شاد و مغرور نشود و در روز های غم زیاد غمگین و اندوهگین نشود

پس بزرگان و دانایان همگی امدند و بهترین سخنها را گفتتد اما شاه با شنیدن هر کدام از حرفها بیشتر در دریای غم و اندوه دست و پا میزد

روزی بینوایی وارد قصر شد و گفت من هم جمله ای دارم که به شاه بگویم سپس ماموران او را پیش شاه بردند و شاه با ناامیدی گفت بگزارید این هم حرفش را بزند
مرد بینوا با لباس کهنه و چهره ای لاغر وارد قصر شد و شاه گفت:(( ای مرد تو چه حرفی برای گفتن داری؟چگونه زندگی میکنی؟))
مرد گفت:(( به سختی زندگی میکنم،این نیز بگذرد!))
وزیر گفت:((اگر شاه به تو پاداش بدهد چه میکنی؟))
مرد گفت:((پاداش بزرگ؟ این نیز بگذرد!))
شاه گفت:((چه زیبا سخن میگویی بگو حرف انگشتر چه باشد؟))

-هیچ چیز در دنیا ماندنی نیست،این نیز بگذرد... نه شادی ماندنی است،نه غم ماندنی است...
وزیر گفت:((اگر به تو پاداش ندهیم و فرمان بدهیم تورا مجازات کنند چه میکنی؟))
مرد با اسودگی خیال گفت:((این نیز بگذرد!))
شاه که بسیار تعجب کرده بود گفت:((پس ان حرف چه شد؟ میدانی برای چه به قصر امدی؟))
مرد قدمی به عقب برداشت و درحالی که داشت از قصر میرفت گفت:((من که گفتم این نیز بگذرد!))