آبتین

#آبتین
#شاهنامه
آبتین (آتبین) نام پدر فریدون، پادشاه پیشدادی است. او دومین کسی است که گیاه مقدس هوم را می‌فشرد و به پاس آن فرزندی شایسته‌ای چون فریدون به او عطا می‌شود.آبتین توسط سربازان ضحاک گرفتار و کشته شده مغز سرش را خوراک ماران ضحاک می‌کنند.

نام او در اوستا به صورت آثویه و در سانسکریت آپتیه آمده‌است. در برخی ازکتب اوستایی و پهلوی و عربی و فارسی نیز به شکل اثوی، اسپیان یا اثفیان آمده‌است که هم نام او و هم لقب خاندانش است. برخی نیز نام او را «پرگاو» نوشته‌اند.
در لغتنامهٔ دهخدا این نام به معنای روح کامل و انسان نیکوکار آمده‌است.
همچنین آبتین به معنای کسی است که به تعالیم زردشت عمل می‌کند و خوش‌کردار، خوش‌گفتار و خوش‌پندار است. 

صاحب برهان قاطع، معنی آن را نفس کامل و نیکوکار و صاحب گفتار و کردار نیک و اسعدالسُّعَداء آورده‌است.نام همسر آبتین، فَرانَک بود. آبتین نام یکی از فرماندهان و پهلوانان ایرانی نیز بوده‌است.

در کتاب مجمل‌التواریخ و القصص، نام پدر آبتین، همایون ذکر شده‌است که همایون نَسَبش به طهمورث می‌رسد.

فرانک بدو گفت ای نامجوی
بگویم ترا هر چه گفتی بگوی
تو بشناس کز مرز ایران‌زمین
یکی مرد بد نام آبتین
ز تخم کیان بود و بیدار بود
خردمند و گرد و بی‌آزار بود
ز طهمورث گرد بودش نژاد
پدر بر پدر بر همی داشت یاد