نفسم هستی و بی تو نفسم میگیرد

نفسم هستی و بی تـو نفسم میگیرد

تو همانی که دلم بی تو شبی میمیرد

با دوبیتی ، غزلی ، حال مـرا بهتر کن
   
باتو شعر از لب شاعر چو شکر میریزد