حکایت جالبی است

حکایت جالبی است...
ضرب المثل "هم چوب را خورد و هم پیاز را و هم پول را داد!" را شنیده اید؟
گویند در زمانهای قدیم، شخصی خطایی مرتکب شد. حاکم دستور داد برای مجازات خطایی که مرتکب شده بود، یکی از این سه مجازات را انتخاب کند: یا صد ضربه چوب بخورد، یا سه کیلو پیاز بخورد، یا اینکه صد تومان پول بدهد.
مرد گفت:" پیاز را می خورم." سه کیلو پیاز برای او آوردند. مقداری از آن را خورد، دید دیگر قادر به خوردن بقیه اش نیست.
گفت:" پیاز نمی خورم ، چوب بزنید." به دستور حاکم او را برهنه کردند. چند ضربه چوب که زدند بی طاقت شد و گفت:" نزنید ، پول می دهم." او را نزدند و صد تومان پول را داد.
بیچاره هم پیاز را خورد و هم چوب را، آخر سر صد تومان جریمه را هم داد.


حال ماجرای ما و کدخدای جهان مرا به یاد این ماجرا انداخت. هم کلی مذاکره کردیم و کلی از ارزشها و اصولمون رو زیر پا گذاشتیم. غرور ملی و انقلابی که 30 سال برایش زحمت کشیده بودند و خونها برایش داده شد زیر پا گذاشتیم ... که شاید ارباب نظری بکند و وضع اقتصادی کشور را بهبود بخشد. در نهایت، وضع اقتصادی که برای همه پیداست، صنعت و تکنولوژی هسته ای ما هم تقریبا تعطیل شده، کلی هم در این راه خون و شهید وخسارت مادی و معنوی دادیم ... هنوز کدخدا بجز چند نان خشک گندیده جلوی دولت ما چیزی پرت نکرده ...