بعضیها عجیب خوبند...

بعضیها عجیب خوبند...
بعضی ها عجیب هستند...
با یک اتفاق می آیند و می نشینند ته ته دلت،
و با هزار بهانه و تلخی و اخم و تخم و دلیل دیگر
از دلت نمیروند!
خوب میخندند؛
خوب گوش میکنند؛
اصلا انگار آمده اند که مایه دلگرمیت باشند...
حتی اگر نباشند؛
رد پایشان روی دلت میماند تا تمام عمر!
عشق میورزند!
حتی متلکهایشان به جانت مینشیند...
بعضی ها عجیب خوبند...
یادشان که می افتی روحت جانی دوباره میگیرد!
یادشان که می افتی بی اراده لبخند به لبانت مینشیند!
بعضی ها را کم میبینی و حتی اگر نبینی باز با تو هستند!
بعضی ها عجیب می آیند و
عجیب تر آنکه دیگر نمیروند!
حتی وقتی که از کنارت رفته اند!
میمانند؛
لبخندشان...
تصویرشان...
صدایشان...
حرفهایشان...
همه را پیشت امانت میگذارند!
و تو میمانی و یاد و آرزوی دیدار دوباره آنها...​

جاتون خیلی خالیه