بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
بنابراین،هیچ یک از این غیبت‌ها، امام را از انجام رسالت و تکالیفش باز نمی‌دارد و مردمان را از بهره‌ مندی محروم نمی‌سازد.
هنگامی که امیرالمؤمنین علیه السلام، در مدینه بودند، برای مردمان عراق و ایران در غیبت بودند - هنگامی که ایشان در کوفه بودند، برای مردمان مکه و مدینه و سایر کشورها و شهرها در غیبت بودند؛ اما مؤمنان و شیعان، از آنان پیروی نموده و می‌نمایند.
آیا مردمانی که از امامان باطل تبعیت دارند و ازفرهنگ، اخلاق و سیاست امامان باطل در نظامات سلطه پیروی می‌کنند، آنها را می‌ بینند؟!در حالی که سیاستگذاران و قدرت‌های اصلی، پشت پرده هستند و شناخته و دیده نمی‌شوند!
حدیث :
امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام: اللّٰهُمَّ بَلیٰ، لاتَخلُو الأَرضُ مِن قائِمٍ لِلّهِ بِحُجَّةٍ؛ إمّا ظاهِراً مَشهوراً أو خائِفاً مَغموراً؛ لِئَلّا تَبطُلَ حُجَجُ اللّهِ و بَیِّناتُهُ - بار خدایا! آری، زمین را از کسی که حجّت‌های خدا را بر پا دارد ـ که یا آشکار و سرشناس‌اند و یا بیمناک و گم نام ـ تهی نمی‌کنی، مبادا که حجّت‌ها و برهان‌های الهی از بین بروند.(نهج البلاغه - حکمت 147)
حضرت امام رضا علیه السلام: إِنَّ اَلْإِمَامَةَ زِمَامُ اَلدِّینِ وَ نِظَامُ‏ اَلْمُسْلِمِینَ‏ وَ صَلاَحُ اَلدُّنْیَا وَ عِزُّ اَلْمُؤْمِنِینَ إِنَّ اَلْإِمَامَةَ أُسُ‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ اَلنَّامِی وَ فَرْعُهُ اَلسَّامِی بِالْإِمَامِ تَمَامُ اَلصَّلاَةِ وَ اَلزَّکَاةِ وَ اَلصِّیَامِ وَ اَلْحَجِّ وَ اَلْجِهَادِ‌ ....- به راستى امامت، زمام دین و نظام مسلمین و عزت مؤمنین است؛ امامت بنیاد پاک اسلام و شاخه با برکت آن است. بوسیله امامت نماز و روزه و زکاة و حج و جهاد درست مى‏شوند...
حضرت امام مهدی علیه السلام:
1- أمّا وَجهُ الاِنتفاعِ بِي في غَيبَتي فَكَالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَيَّبَها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ - چگونگى بهره‌ مندى از وجود من در دوران غيبتم‌، همچون بهره‌اى است كه از خورشيد مى‌برند‌،آن گاه كه ابرآن را از ديدگان نهان می كند.(بحار الأنوار ، ج 52 ، ص 92)
گاه موانعی سبب می‌شود که مردم خورشید را نبینند، مانند وجود ابرهای متراکم؛ اما این دلیل نمی‌شود که خورشید نباشد و آثار خودش را نداشته باشد و مردم از آن بهره نبرند؛ چنان که امروزه صدها میلیون شیعه، فرهنگ، معارف و ترتبیت اسلامی را از امامانی می‌آموزند و امامانی را پیروی می‌کنند که هرگز آنها را ندیده‌اند.
فرمود: قرآن کریم، هدایت کنندۀ کسانی است که به غیب ایمان دارند؛ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ، یعنی کسانی که ظاهر بین و سطحی‌ نگر نیستند.(پایان)