وقت هنوز به دنا نومدمدر ماه ها اخر دوران جننساخت

وقتي هنوز به دنيا نيومديم،در ماه هاي اخر دوران جنيني،ساختار مغز انقدر تكامل پيدا مي كند كه نوزاد مي تواند دركي از محيط پيرامون خود را داشته باشد و در ناخوداگاهش هك كند.همه ي ما قبل از تولد تصويري مبهم و زيبا از يكي رابطه ي بي نظير و فرا زميني در ناخوداگاهمون داريم و در رحم مادر اوج امنيت و اتصال را تجربه مي كنيم.بهترين لحظه هاي زندگي ما كه شايد هرگز به صورت خوداگاه به يادش نياريم همين ارتباط بي نظيراست.مادر تمام سلول هايش مراقب ماست ،قلب ما با قلب او مي تپد از او تغذيه مي كنيم در اوج امنيت هستيم و در حقيقت عشق اصيل و واقعي و يكي بودن را تجربه مي كنيم اما ناگهان از اين ارامش و اتصال كنده مي شويم،بند ناف را جدا مي كنند و به دو انسان جدا تبديل مي شويم و اين اغاز تنهايي ماست.... اولين زخمي كه همه ي انسان ها در زندگيشون تجربه مي كنند رنج و زخم اين جداييست جايي كه اتصال از بين مي رود و تنهايي را با تمام وجود حس مي كنند ...و ما تا اخر عمر در جستجوي چشيدن دوباره ي  ان حس عميق و ناب هستيم، به دنبال يكي شدن .. اما اين كجا و آن كجا....
پدرم کاش کنارم بودی در روز تولدم ، خیلی دلتنگتم ولی همیشه در قلب منی

پ.ن: باتشکر از دوست عزیزم ساره جان تقوی برای ادیت زیبات مرسی به یادم بودی
#HappyBirthday