لالا لالا گل گندم

لالا لالا گــــل گـنـدم
چـی اومد بر سر مـردم
مــیـون آتـش افـتـادیــم
شـدیم از روی دنـیـا گم

لالا لالا بـــد آوردیــم
بـه نـام زنـدگــی مردیم
خیانت شـکـل یاری شد
ز یاران پشـت پـا خوردیم

لالا لالا گــــل لالـــه
حــریـم عـشـــق آمـالـه
سیاهی رنگ هر سفره
سر هفت سین هرساله

لالا لالا گــــل زیــــره
بابات دستاش به زنجیره
مـیگه هـرگـز نگو دیره
کـه هـر روز روز تـقـدیـره

به نـام عــشــق و آزادی
غم این خلق می خوردند
ولـی با دسـت خـود ما را
بـه قـربـانـگاه مـی بـردند

کاش آخر این سوز بهاری باشه
کوروش آریایی