کاش می شد سه نفر بودیم

کاش می شد سه نفر بودیم...
من و تو و نیمکت...
من و تو و باران...
من و تو و دریا...
کاش میشد در لحظه زندگی کرد...
یا حتی در لحظه مرد... 
درست همان لحظه که تو لبخند می زنی...
کاش می توانستم برایت بمیرم...
ولی تصویر چشمانت را با خود به آن دنیا ببرم
کفر است؟
مسلمان نیستم؟ 
من با فکر تو حتی به جهنم هم می روم...
من به کعبه ی چشمانت ایمان آوردم ...
وقتی دستانت را لمس کردم، 
وقتی شب هایم با لبخندت روشن شد...
من به دنیای بعد از تو ایمان آوردم...
نمی دانم به تناسخ ایمان داری یا نه ...
ولی من به اینکه در زندگی قبلی ام...
مرتکب کار خوب و بزرگی شده ام ایمان دارم 
چرا که پاسخش را در زندگی دومم یافتم : تو...
کاش میشد سه نفر بودیم...
من و تو و ...
نه! اصلا همین که من و تو ...
کنار هم قرار می گیریم بس است... 
نفر سوم مهم نیست...
همین که از کل دنیا تو باشی و من ...
برای تمام دنیایم کافی ست...
مهربانم...
من برای تو،خودم که هیچ...
حتی بهشت را هم به خدا می بخشم ...

نرگس_نوروزی