خدا گر پرده بردارد ز روی کار آدمها

خدا گر پرده بردارد ز روی کار آدمها 
چه شادیها خورد بر هم... چه بازیها شود رسوا ... یکی خندد ز آبادی،
یکی گرید ز بربادی ...
یکی از جان کند شادی، 
یکی از دل کند غوغا ....
چه کاذب ها شود صادق، 
چه صادق ها شود کاذب ....
چه عابد ها شود فاسق، 
چه فاسق ها شود ملا ... چه زشتی ها شود رنگین .. چه تلخی ها شود شیرین ... چه بالا ها رود پائین، 
چه سفلی ها شود علیا... . . عجب صبری خدا دارد که پرده بر نمیدارد
...