هوا هوای قشنگیست حیف عالی نیست

هوا هوای قشنگیست حیف عالی نیست
فراق، عین یقین است، احتمالی نیست

بریز قهوه برایم ، بگیر فال مرا
که فال بد ته پیمانه‌ی سفالی نیست

دگر هوای خیالی نمی‌زند به سرم
هوای تو هوس پرسه‌ی خیالی نیست

غروب می‌کنی از آخرین دریچه‌ی مهر
که جای مهر تو در سینه‌های خالی نیست

تو پشت قاب نشستی و من نظاره‌گرت
دگر مجال سخن گفتن و سوالی نیست

به دشت سبزه رسیدیم و بزم شالیزار
چه سود عطر تو دیگر کنار شالی نیست

به گونه‌های گل انداخته‌ ز عشق قسم
که جز فراق تو مارا دگر ملالی نیست
‌‌