ای دلیل نفسم بی تو دلم غم دارد

ای دلیل نفسم ، بی تو دلم غم دارد
بعد چشمان تو این شعر هِجا کم دارد

دم به دم یاد تو آوار شود بر سر من
نیستی هر شب من حادثه ی بم دارد

پشت این پنجره تنهایی من بُغ کرده
بعد تو خانه دگر رنگ جهنم دارد

گر نشانم ز همه شهر بپرسی گویند
دیده چون کاسه خون ،پیکره ای خم دارد

بی تو جنگ است میان دل من با غم تو
سینه هر شب هوس خطّ مُقدّم دارد

آنقدر از پس این پنجره ها چشم دوید
که خیابان به خدا شرم ز چشمم دارد