دوست داشتن خیلی خوبه اما به شرطی که بدونی کجا ازش است

دوست داشتن خیلی‌ خوبه، اما «به شرطی که» بدونی کجا ازش استفاده کنی!
منظورم اینه‌که باید حواست رو جمع کنی که یه وقت یه‌چیزِ اشتباهو دوست نداشته ‌باشی
مثلا‌ اگه یه گرگ تو بیابون ببینی و بخوای بهش محبت کنی اون محبتت رو نمی‌فهمه، اون گرگه و گرگ بودن خودشو بهت ثابت می‌کنه...
اون‌وقت، تنها چیزی که از این "دوست داشتن"‌ نصیبت میشه مرگه!
آدما هم همین‌طورن. گاهاً دوست داشتن بعضی آدم‌ها یعنی: «قبول کردنِ مرگ تدریجی خودت»