بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ :
هم باتوجه به تاریخ وهم باتعمق درمفاهیم بلند زیارت عاشورا، علت این حمد و شکر به خوبی مشخص می‌گردد.
زیارت عاشورا یک تفاوت اساسی با دیگر زیارات معصومین (ع) مثل زیارت جامعه کبیره و ... دارد. در زیارات دیگر، زائر بیشتر از مقامات و کرامات امام (ع) می‌ گوید، اما در زیارت عاشورا بیشتر اعلام مواضع خود را می‌نماید و اذعان می‌دارد که نه تنها مانند آنان که مسبب یا عامل پیدایش فاجعه‌‌ عاشورابودند نیست، بلکه بابصیرت کامل درموضع حق که همان موضع امامت وولایت است ایستاده است.
درک مصیبت نشستن امثال معاویه و یزید بر جایگاه پیامبر اکرم (ص) و بر مسند خلافت بر مسلمین، درک مصیبت فتنه‌ای که سبب می‌شود مسلمانان امام خود را به نام دفاع از اسلام بکشند، درک مصیبت فرحناکی غاصبین و قاتلین و اتباع آنها به کشتن اولاد رسول خدا (ص) و معصومین (ع)، همان درکی است که اگر مسلمانان ساده‌اندیش و ظاهر بین آن دوران داشتند، چنین مصیبت‌ هایی پیش نمی‌آمد. لذا زائر امام حسین علیه‌السلام با بیان فرازهای زیارت عاشورا، اذعان دارد که به این درک رسیده است و این خود جای حمد و شکر بی‌نهایت دارد.
از سوی دیگر، توفیق معرفت امام، توفیق زیارت امام، توفیق تبعیت از امام و به ویژه درک مصیبت از دست دادن امام و پر شدن دل از محبت امام و غم امام، همه توفیقات بسیار بزرگی است که نصیب هر کسی نمی‌شود. لذا حمد و شکر دارد.
کسی که به این مقام وتوفیق رسیده است که بامعرفت و درک مصیبت و درک وظیفه در مقابل حضرت امام حسین علیه‌ السلام ایستاده است و از ایشان می‌خواهد تا دعا کنند خداوند متعال به او نیز توفیق خون خواهی با همراهی -امامٍ هدی ظاهر ناطق بالحق منکم - را رزق نماید و اجر کسانی را که درک عظمت مصیبت را نموده‌اند عطا فرماید - و بالشأن الذی لکم عنده ان یعطینی بمصابی بکم ...، باید خداوند منان را بر این توفیقات حمد و شکر نماید. و در یک جمله آن که چنین زیارت و ملاقات با معرفت، اخلاص و عزم و اراده برای تداوم راه، حمد و شکر لازم دارد. یعنی قدر این نعمت را می‌دانیم و آن را پاس خواهیم داشت.