ﺳﻼ ﻡ ﺑﻪ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻏﺮﯾﺐ

ﺳﻼ‌ﻡ ﺑﻪ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻏﺮﯾﺐ
ﻫﻤﻮﻥ ﮐﻪ ﺣﻖ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺍﺩﺍ ﮐﺮﺩ
ﺗﻮ ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺨﺖ
ﻓﻘﻂ ﺗﻮﮐﻞ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﺪﺍ ﮐﺮﺩ
ﭘﯿﺮﺍﻫﻨﺶ ﻏﺎﺭﺕ ﺑﺸﻪ
ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺗﻮﯼ ﻗﻠﺒﺶ ﺫﺭﻩ ﺍﯼ ﻏﻢ
ﻏﻢ ﺩﻟﺶ ﺍﯾﻨﻪ ﻓﻘﻂ
ﯾﮏ ﺩﻓﻌﻪ ﻣﻌﺠﺮ ﺯﯾﻨﺐ ﻧﺸﻪ ﮐﻢ
ﺳﻼ‌ﻡ ﻣﻦ ﺑﻪ ﮐﺮﺑﻼ‌ﺵ
ﺑﻪ ﮐﺮﺑﻼ‌ﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻬﺸﺘﻪ
ﺍﻥ ﺷﺎﺀﺍﻟﻠﻪ ﺗﻮ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻣﻦ
ﻣﺤﻞ ﻣﺮﮔﻢ ﮐﺮﺑﻼ‌ ﻧﻮﺷﺘﻪ
ﮐﺮﺏ ﻭ ﺑﻼ‌ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ
ﺁﺭﻭﻡ ﺑﺸﻢ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﯿﺎﻡ ﺑﺎ ﺩﻭﺭﯼ
ﺗﻨﮕﻪ ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍ ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﺻﺒﻮﺭﯼ
ﮐﺮﺏ ﻭ ﺑﻼ‌ ﺍﻟﻬﯽ ﺭﻭﺳﭙﯿﺪ ﺷﻢ
ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍ ﭼﯽ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪ ﺷﻢ
ﺣﻘﻪ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﻨﻢ ﯾﻪ ﺭﻭﺯ ﺷﻬﯿﺪ ﺷﻢ
ﺍﺯ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﻝ ﻫﺎﺳﺖ
ﭼﺸﻤﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺩﺭﯾﺎﺳﺖ
ﺍﺯ ﺗﻤﻮﻡ ﮔﺮﯾﻪ ﻫﺎ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ
ﻫﺮ ﺟﺎ ﺑﺮﺍ ﺍﺭﺑﺎﺏ ﻣﻈﻠﻮﻡ
ﺭﻭﺿﻪ ﻣﯿﺨﻮﻧﻦ ﺑﻪ ﻭﺍﻟﻠﻪ
ﺑﯽ ﺷﮏ ﻭ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﺣﺮﻡ ﺍﻭﻧﺠﺎﺳﺖ
ﺁﻗﺎﻡ ﺁﻗﺎﻡ ﺁﻗﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺟﺎﻥ