سلام بهونه قشنگ من برای زندگی

سلام بهونه قشنگ من برای زندگی

آره بازم منم همون دیونه همیشگی

فدای مهربونیات چه می کنی با سرنوشت

دلم برات تنگ شده بود این نامه رو برات نوشت

حال منو اگه بخوای رنگ گلای قالیه

جای نگات بد جوری تو صحن چشمام خالیه

ابرا همه پیش منن اینجا هوا پر از غمه

از غصه هام هرچی بگم جون خودم بازم کمه

دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار اسمون

فریاد زدم یا تو بیا یا من و پیشت برسون

فدای تو نمی دونی بی تو چه دردی کشیدم

حقیقت و واست بگم به آخر خط رسیدم

رفتی و من تنها شدم با غصه های زندگی

قسمت تو سفر شد و قسمت من آوارگی

نمی دونی چقدر دلم تنگه برای دیدنت

برای مهربونیات، نوازشات ،بوسیدنت

به خاطرت مونده یکی همیشه چشم براهته؟؟؟

یه قلب تنها و کبود هلاک یک نگاهته؟؟؟

من می دونم همین روزا عشق من از یادت میره

بعدش خبر می دن بیا که داره دوستت می میره

روزات بلنده یا کوتاه دوست شدی اونجا با کسی؟؟؟

بیشتر از این من نذارتو غصه و دلواپسی

یه وقت من و گم می کنی تودود این شهر غریب

یه سرزمین غربته با صدتا نیرنگ و فریب

فدای تو یه وقت شبا بی خوابی خستت نکنه

غم غریبی عزیزم زرد و شکستت نکنه

چادر شب لطیف تو از روت شبا پس نزنی

تنگ بلور اب تو یه وقت ناغافل نشکنی

اگه واست زحمتی نیست بر سر عهدمون بمون

منم تو رو سپردمت دست خدای مهربون

راستی دیروز بارون اومد من وخیالت تر شدیم

رفتیم تو قلب اسمون با بارا همسفر شدیم

از وقتی رفتی اسمون مون پر کبوتره

زخم دلم خوب نشده از وقتی رفتی بد تره

غصه نخور تا تو بیای حال منم اینجوریه

سرفه های مکررم مال هوای دوریه

تو از خودت برام بگوبدون من خوش می گذره

دلت می خواست می اومدم یا تنها رفتی بهتره؟؟؟

از وقتی رفتی تو چشمام فقط شده کاسه خون

همش یه چشمم به در چشم دیگم به اسمون

یادت میاد گریه هامو ریختم کنار پنجره

داد کشیدم تو رو خدا نامه بده یادت نره

یادت می اد و گفتی حالا بذار برم

تو رفتی من تا حالا کنار در منتظرم

امروز دیدم دیگه داری منو فراموش می کنی

فانوس ارزوهامونو داری خاموش می کنی

گفتم واست نامه بدم نگی عجب چی بی وفاست

با این که خوب می دونم جواب نامه با خداست

عکسای نازنیتو با چند تا گل کنارمه

یسه بغض کهنه چند روز دائم در انتظارمه

تنها دلیله زندگی با یک غمی دوست دارم

داغ دلم تازه میشه اسماتو وقتی میارم

وقتی تو نیستی چه کنم با این دل بهونه گیر؟؟؟

مگه نگفتم چشمات واز چشم من هیچ وقت نگیر

حرف من به دل نگیر همش مال غریبیه

تو رفتی من غریب شدم چه دنیای عجیبیه

زودتر بیا بدون تو اینجا واسم جهنمه

دیوار خونمون پر از سایه غصه غمه

تحملی که تو دادی دیگه داره تموم میشه

مگه نگفتی همه جا مال منی تا همیشه

دلم واست شور میزنه این دل و بی خبر نذار

تو رو خدا با خوبیات رو هیچ دل�