ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺍﺕ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮﮒ ﻣﻦ ، ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺗﻢ
ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﺍﺕ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺮﮒ ﻣﻦ ، ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺗﻢ
ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺑﯿﻬﻮﺩﮔﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺑﯽ ﺩﻭﻟﺘﻢ
ﻗﻄﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻣﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻘﺼﺪﻡ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﻝ ﻫﻤﻪ
ﺍﺳﯿﺮ ﺩﻭﺗﺎ ﺭﯾﻞ ﻭ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺷﺪﻩ ﻋﺎﺩﺗﻢ
ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﺳﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻭ ﺩﺷﺖ ﻭﻟﯽ ﺭﺩ ﺷﺪﻡ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻤﻪ
ﺣﻀﻮﺭﻡ ﺻﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﮐﻢ ﺻﺤﺒﺘﻢ
ﺩﻝ ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺗﺮﮎ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ، ﻫﻤﻪ ﺳﻨﮓ ﻏﻔﻠﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻢ ﺯﺩﻧﺪ
ﮔﺬﺷﺘﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﮔﯽ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻧﻔﺮﺗﻢ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ، ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﻟﻬﺮﻩ
ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺑﻤﺎﻥ ، ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ، ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺘﻢ
ﺑﺮﺍﯼ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺣﺴﺮﺗﻢ ، ﮐﺠﺎﯼ ﺟﻬﺎﻧﯽ؟ ﮔﻤﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ
ﺍﮔﺮ ﺁﻫﻨﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ، ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺗﻢ
#ﺣﺴﯿﻦ_ﺁﻫﻨﯽ
ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺑﯿﻬﻮﺩﮔﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺕ ﺑﯽ ﺩﻭﻟﺘﻢ
ﻗﻄﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻣﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻘﺼﺪﻡ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﻝ ﻫﻤﻪ
ﺍﺳﯿﺮ ﺩﻭﺗﺎ ﺭﯾﻞ ﻭ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺷﺪﻩ ﻋﺎﺩﺗﻢ
ﺑﻪ ﺟﻨﮕﻞ ﺭﺳﯿﺪﻡ ﺑﻪ ﺩﺭﯾﺎ ﻭ ﺩﺷﺖ ﻭﻟﯽ ﺭﺩ ﺷﺪﻡ ﺍﺯ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻤﻪ
ﺣﻀﻮﺭﻡ ﺻﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺻﺒﻮﺭﻡ ﻏﺮﯾﺒﺎﻧﻪ ﮐﻢ ﺻﺤﺒﺘﻢ
ﺩﻝ ﺷﯿﺸﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺗﺮﮎ ﻣﯽ ﺧﻮﺭﺩ ، ﻫﻤﻪ ﺳﻨﮓ ﻏﻔﻠﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻢ ﺯﺩﻧﺪ
ﮔﺬﺷﺘﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺑﭽﻪ ﮔﯽ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻧﻪ ﺩﺭ ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻧﻔﺮﺗﻢ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ، ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺍﻣﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺩﻟﻬﺮﻩ
ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺑﻤﺎﻥ ، ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ، ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺘﻢ
ﺑﺮﺍﯼ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺣﺴﺮﺗﻢ ، ﮐﺠﺎﯼ ﺟﻬﺎﻧﯽ؟ ﮔﻤﺖ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ
ﺍﮔﺮ ﺁﻫﻨﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ، ﺑﻪ ﯾﺎﺩﺕ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺗﻢ
#ﺣﺴﯿﻦ_ﺁﻫﻨﯽ
۲۶۳
۱۹ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.