ای سفر کرده، دلم بی تو بفرسود،بیا

ای سفر کرده، دلم بی‌تو بفرسود،بیا
غمت از خاک درت بیشترم سود، بیا
سود من جمله ز هجر تو زیان خواهد شد
گر زیانست درین آمدن از سود، بیا
مایهٔ راحت و آسایش دل بودی تو
تا برفتی تو دلم هیچ نیاسود بیاکجایی
کجایی ای رفیق نیمه شبهای پر از دردم
کجایی تا ببینی از فراقت گریه ها کردم
کجایی شانه هایت را پناه هق هقم سازی
که بی دستان گرم تو، شبیه مُرده ام؛ سردم