بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
اوصاف أهلُ اللّه :
اهل خدا کسانی اند که بی چون و چرا سرپرستی خدا را پذیرفته اند.از اراده خود دست شسته و اراده او را طالب اند.
اهل خدا، اخلاقی چون خدا دارند. مهربان و بخشنده اند، کریم و بزرگوارند، ستار و قابل اعتمادند.
اهل خدا، آن به آن آگاهی شان را از خود خدا دریافت می کنند و معلم شان خود اوست.
اهل خدا همه چیز دارند زیرا اصل را دارند. پس نیازشان به چیز نیست. آنها عاشقان اند، اَشَدُّ حُبَّاً لله -(سوره بقره بخشی از آیه 165) اند و جز او را مؤثر در وجود نمی دانند.
اهل خدا، آزادند، آزاده اند، مُخلَص اند، در اسارت چیزی نیستند.
اهل خدا، از نیروی خود خدا برخوردارند. با نیروی او کار می کنند و جز نیروی او، به هیچ کس و هیچ چیز اتکا ندارند. پس همواره کارآمدند و عظیم ترین کارها از آنها بر می آید.
اهل خدا، با خدایند و خدا با آنهاست. هرجا که بروند و هرجا که باشند خدا را با خود برده اند و پیوسته جنب اویند.
اهل خدا، دوستان اسراری اویند، خاصان او و حرمت گزاران کلام اویند. کسانی اند که از عمق معنای کلامش آگاهند و همواره میتوان بهترین و زنده ترین و زندگی بخش ترین و کاربردی ترین تفسیرها را نزد آنان یافت.
اهل خدا، چیزی از خود ندارند، از خود نمی گویند، به خود نمی خوانند. آنها بقول قرآن - دَاعِيًا إِلَى اللَّهِ - (سوره احزاب بخشی از آیه 46) اند و جز به خدا نمی خوانند...
و سلام و درود خداوند به اهلش، در هر کجای این هستی پهناور که باشند.
اوصاف أهلُ اللّه :
اهل خدا کسانی اند که بی چون و چرا سرپرستی خدا را پذیرفته اند.از اراده خود دست شسته و اراده او را طالب اند.
اهل خدا، اخلاقی چون خدا دارند. مهربان و بخشنده اند، کریم و بزرگوارند، ستار و قابل اعتمادند.
اهل خدا، آن به آن آگاهی شان را از خود خدا دریافت می کنند و معلم شان خود اوست.
اهل خدا همه چیز دارند زیرا اصل را دارند. پس نیازشان به چیز نیست. آنها عاشقان اند، اَشَدُّ حُبَّاً لله -(سوره بقره بخشی از آیه 165) اند و جز او را مؤثر در وجود نمی دانند.
اهل خدا، آزادند، آزاده اند، مُخلَص اند، در اسارت چیزی نیستند.
اهل خدا، از نیروی خود خدا برخوردارند. با نیروی او کار می کنند و جز نیروی او، به هیچ کس و هیچ چیز اتکا ندارند. پس همواره کارآمدند و عظیم ترین کارها از آنها بر می آید.
اهل خدا، با خدایند و خدا با آنهاست. هرجا که بروند و هرجا که باشند خدا را با خود برده اند و پیوسته جنب اویند.
اهل خدا، دوستان اسراری اویند، خاصان او و حرمت گزاران کلام اویند. کسانی اند که از عمق معنای کلامش آگاهند و همواره میتوان بهترین و زنده ترین و زندگی بخش ترین و کاربردی ترین تفسیرها را نزد آنان یافت.
اهل خدا، چیزی از خود ندارند، از خود نمی گویند، به خود نمی خوانند. آنها بقول قرآن - دَاعِيًا إِلَى اللَّهِ - (سوره احزاب بخشی از آیه 46) اند و جز به خدا نمی خوانند...
و سلام و درود خداوند به اهلش، در هر کجای این هستی پهناور که باشند.
۶۵۶
۲۶ تیر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.