خانه ام ابری است

خانه ام ابری است
یکسره روی زمین ابری است با آن

از فراز گردنه، خرد وخراب ومست
باد می پیچد

یکسره دنیا خراب از اوست
و حواس من

آی نی زن، که تو را آوای نی برده است دور از ره، کجایی؟

خانه ام ابری است اما
ابر بارانش گرفته است

در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم
من رو به آفتابم
می برم در ساحت دریا نظاره

و همه دنیا خراب وخرد از باد است
و به ره، نی زن که دایم می نوازد نی، در این دنیای ابر اندود

راه خود را دارد اندر پیش