خانه ام ابری ستیکسره روی زمین ابری ست با آن.از فراز گردنه خرد و خراب و مستباد میپیچد.یکسره دنیا خراب از اوستو حواس من!آی نی زن که تو را آوای نی برده ست دور از ره کجایی؟خانه ام ابری ست اماابر بارانش گرفته ست...