حکمت ششم نهج البلاغه

حکمت ششم نهج البلاغه

🕋 متن عربی:
وَ قَالَ (علیه السلام):
صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَ الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ، وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُيُوبِ.
وَ رُوِيَ أَنَّهُ قَالَ فِي الْعِبَارَةِ عَنْ هَذَا الْمَعْنَى أَيْضاً: "الْمُسَالَمَةُ خَبْءُ الْعُيُوبِ"، "الْمَسْأَلَةُ خِبَاءُ الْعُيُوبِ"، وَ مَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ.
✨ شرح و نکات:
صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ
انسان خردمند، اسرار خود را همچون گنجینه‌ای در سینه‌اش نگه می‌دارد. راز را نباید هر جا و نزد هر کس فاش کرد.
الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ
خوش‌رویی و گشاده‌رویی باعث جلب محبت و دوستی دیگران می‌شود؛ چهره‌ی گشاده، مانند دام، دل‌ها را به خود جذب می‌کند.
الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُيُوبِ
بردباری، عیوب انسان را می‌پوشاند. انسان بردبار، با تحمل خطاهای دیگران، شخصیتش حفظ می‌شود و دیگران نیز کمتر عیب او را می‌بینند.
الْمُسَالَمَةُ خَبْءُ الْعُيُوبِ
مدارا کردن با مردم، عیب‌ها را می‌پوشاند و سبب می‌شود کسی به انسان سخت نگیرد.
الْمَسْأَلَةُ خِبَاءُ الْعُيُوبِ
درخواست کردن از دیگران، انسان را در معرض شناخت قرار می‌دهد و ممکن است عیب‌های او را آشکار کند. گاه سؤال و حاجت، پوشش شخصیت را برمی‌دارد.
مَنْ رَضِيَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَيْهِ
کسی که خود را کامل و بی‌نقص ببیند، معمولاً باعث ناراحتی دیگران می‌شود، چرا که خودبینی، تکبّر و خودپسندی را به همراه دارد که دیگران را می‌آزارد.

#نهج_البلاغه_حکمت6
#نهج_البلاغه_محور_بندگی
#نزاجا
#لجمن_خرداد_404
#لجمن_04_3_605