🌱من عاشق آدمایی ام که میتونن ساعت ها باهام راجع به کتاب ح

🌱من عاشق آدمایی‌ام که میتونن ساعت‌ها باهام راجع به کتاب حرف بزنن.
🌱عاشق اونایی که وقتی موسیقی سنتی میشنون یه‌جوری ذره‌ذره‌ی وجودشون ذوق میکنه که نمیتونن بیان کنن.
🌱من دلم میره واسه آدمایی که دوست دارن تو بشقابِ گلِ‌سرخ غذا بخورن. عاشق حوض هستن و گل و گیاهِ خونه‌شون به راهه.
🌱من کیف می‌کنم با آدمایی که چای عصرشونو تو ایوون رو صندلی چوبی، که با هر تکونش عشق رو تو دل آدم هم میزنه، به بدنشون تزریق می‌کنن.
🌱آدمایی که روحِ نهفته‌ی درهای چوبی رو میشناسن و با کتابخونه‌ی چوبی گوشه‌ی اتاق و سفره‌ی پهن‌شده رو زمین عشق میکنن. به پرنده‌ها دونه میدن و گربه‌های محلشون گشنه نمیمونن.
🌱بلدن گل بخرن و با بو کردنش عشق کنن و خونشون همیشه یه گلدون با گل‌های تازه داره.
🌱یکی دو تا ساز تو خونشون پیدا میشه که وقتی دلشون گرفت راهِ چاره‌شو بلد باشن...
🌱آدمایی که همه‌ی زندگیشون تو حرفِ مردم خلاصه نشده. منتظر حرف و نظرِ بقیه نیستن. چشم ندوختن به زندگیِ بقیه تا مبادا عقب بمونن! کاری رو میکنن که دلشون میخواد و حالشونو خوب میکنه.
🌱رویای من ساختنِ یه زندگی با چیزاییه که وقتی نگاهشون می‌کنم لبخندی که روی لبم میاد واقعی‌ترین حسیه که اتفاق می‌افته.
🌱می‌ترسم... می‌ترسم یه روزی بیاد که ببینم مُردم اما به هیچ‌کدوم از این لبخندام نرسیدم...
شاید هیچ‌وقت هیچ‌کس نتونه درک کنه که من چقدر می‌میرم برای این سبکِ زندگی...
#عکس:ازخودم🌱📸