آیه اولی الامر
#آیه_اولی_الامر
«اولی الامر» واژه ای مرکب از دو کلمه «اولی» (به معنی دارای، صاحب،...) و کلمه «امر» (به معنی فرمان، دستور...) و در مجموع به معنی فرمانداران، کارداران می باشد.
این تعبیر از آیه کریمه
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَی اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً ﴿۵۹ نساء﴾
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید؛ پس هر گاه در امری [دینی] اختلاف نظر یافتید، اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، آن را به [کتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید، این بهتر و نیک‌فرجام‌تر است.
#شأن#نزول
درباره #شأن_نزول این آیه گفته‌اند: فردی به ظاهر مسلمان(#منافق) و مردی یهودی بر سر موضوعی اختلاف کردند. فرد یهودی گفت: موضوع را نزد #محمد_بن‌عبدالله ببریم. مرد یهودی می‌دانست حضرت محمد(ص) #رشوه نمی‌پذیرد؛ اما مرد به ظاهر مسلمان گفت: حَکَم میان من و تو کعب بن اشرف یهودی باشد. زیرا می‌دانست او رشوه می‌گیرد و به نفع رشوه‌دهنده داوری می‌کند.
به دنبال این حادثه، آیه اولی الامر نازل شد و مردم را به اطاعت از خدا و رسول و اولی الامر فرمان داد.
#دلالت_بر #عصمت #اولی_الامر
از نظر مفسران شیعه در دلالت آیه بر عصمت اولو الامر تردیدی نیست.
استدلال شیعیان بر دلالت این آیه بر عصمت اولی الامر بر دو نکته مبتنی است:
هرگاه خداوند به اطاعت بی‌قید و شرط از کسی فرمان دهد، آن فرد، #معصوم خواهد بود؛ چون اگر معصوم نباشد و دستور به انجام‌دادن گناه بدهد، اجتماع نقیضین لازم می‌آید؛ یعنی هم باید از او اطاعت کرد (بنابر فرمانی که خداوند داده) و هم اطاعت نکرد (بنابر اینکه انسان نباید گناه کند).
اولی الأمر" بدون تکرار فعل "أطیعوا"، به دنبال الرسول آمده است و از آنجا که اطاعت از رسول به دلیل معصوم‌بودنش، به‌طور مطلق واجب است، اطاعت از "اولی الأمر" نیز همانند آن، بدون قید و شرط خواهد بود و این، کشف از معصوم‌بودن "اولی الأمر" می‌کند.
در میان مفسران اهل سنت نیز کسانی چون فخر رازی دلالت این آیه بر عصمت اولی الامر را می‌پذیرد.
#مصداق_اولی_الامر
فخر رازی، اگرچه دلالت این آیه را بر عصمت اولی‌الامر می‌پذیرد؛ ولی مصداق آن را همه امت می‌داند و معتقد است ما نمی‌توانیم معصوم را تشخیص دهیم.
در مقابل روایات بسیاری در شیعه وجود دارد که مراد از "اولی الامر" را ائمه معصومین(ع) معرفی می‌کند. در ادامه برخی از این روایات می‌آید:
این که خداوند طاعت اولوالامر را به اطاعت خود و پیغمبرش قرین ساخته، خود دلیل بر این است که «اولواالامر» افرادی عادی نخواهند بود بلکه باید کسانی باشند که از سایر مردم برتری داشته باشند و این خصوصیت منحصر است در ائمه اهل بیت علیهم السلام که از نظر شیعه دارای مقام عصمت بوده و به اجماع امت متصف به عدالت و افضیلت می باشند.
✅
جابر بن عبدالله انصاری گوید: از پیغمبر صلی الله علیه و آله معنی «أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ» را پرسیدم و گفتم: ما خدا و رسول را شناختیم ولی مراد از «اولی الامر» (فرمانروایان) کیست؟
فرمود: ای جابر آنان جانشینان من و پیشوایان مسلمانان پس از من می باشند که اول آنها #علی_بن_ابیطالب علیه السلام و پس از او #حسن و #حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی که از او در تورات به «باقر» یاد شده و دیگر صادق جعفر بن محمد و سپس موسی بن جعفر و پس از او علی بن موسی و پس از او محمد بن علی و پس از او علی بن محمد و پس از او حسن بن علی و پس از او هم نام و هم کنیه من #حجت_خدا بر روی زمین و باقی مانده خلفای خدا در میان بندگانش، فرزند حسن بن علی که خداوند بدست او شرق و غرب عالم را بگشاید، وی از شیعیانش #غایب شود چنان غیبتی که بجز مؤمنینی که خداوند دل آنان را به ایمان آزموده باشد کسی به امامت او ایمان نداشته باشد.
✅
عمران حلبی گوید: امام صادق علیه السلام (خطاب به شیعه) می فرمود: شما این امر (پیروی از اهل بیت) را از اصل و ریشه گرفته اید، از گفتار خدا که می فرماید:
«اطیعواالله و اطیعواالرسول و اولی الامر منکم» و از گفتار پیغمبر صلی الله علیه و آله که فرمود: «ما ان تمسکتم بهما لن تضلّوا ابداً» (اگر به آن دو (قرآن و اهل بیتم) بپیوندید گمراه نخواهید شد)، نه از گفتار فلان و فلان.
✅
روزی حسن بن صالح بن حیّ به خدمت امام صادق علیه السلام رفت و عرض کرد: ای فرزند پیغمبر خدا! مراد از
«اولی الامر» واژه ای مرکب از دو کلمه «اولی» (به معنی دارای، صاحب،...) و کلمه «امر» (به معنی فرمان، دستور...) و در مجموع به معنی فرمانداران، کارداران می باشد.
این تعبیر از آیه کریمه
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَی اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن کُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلاً ﴿۵۹ نساء﴾
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای امر خود را [نیز] اطاعت کنید؛ پس هر گاه در امری [دینی] اختلاف نظر یافتید، اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، آن را به [کتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید، این بهتر و نیک‌فرجام‌تر است.
#شأن#نزول
درباره #شأن_نزول این آیه گفته‌اند: فردی به ظاهر مسلمان(#منافق) و مردی یهودی بر سر موضوعی اختلاف کردند. فرد یهودی گفت: موضوع را نزد #محمد_بن‌عبدالله ببریم. مرد یهودی می‌دانست حضرت محمد(ص) #رشوه نمی‌پذیرد؛ اما مرد به ظاهر مسلمان گفت: حَکَم میان من و تو کعب بن اشرف یهودی باشد. زیرا می‌دانست او رشوه می‌گیرد و به نفع رشوه‌دهنده داوری می‌کند.
به دنبال این حادثه، آیه اولی الامر نازل شد و مردم را به اطاعت از خدا و رسول و اولی الامر فرمان داد.
#دلالت_بر #عصمت #اولی_الامر
از نظر مفسران شیعه در دلالت آیه بر عصمت اولو الامر تردیدی نیست.
استدلال شیعیان بر دلالت این آیه بر عصمت اولی الامر بر دو نکته مبتنی است:
هرگاه خداوند به اطاعت بی‌قید و شرط از کسی فرمان دهد، آن فرد، #معصوم خواهد بود؛ چون اگر معصوم نباشد و دستور به انجام‌دادن گناه بدهد، اجتماع نقیضین لازم می‌آید؛ یعنی هم باید از او اطاعت کرد (بنابر فرمانی که خداوند داده) و هم اطاعت نکرد (بنابر اینکه انسان نباید گناه کند).
اولی الأمر" بدون تکرار فعل "أطیعوا"، به دنبال الرسول آمده است و از آنجا که اطاعت از رسول به دلیل معصوم‌بودنش، به‌طور مطلق واجب است، اطاعت از "اولی الأمر" نیز همانند آن، بدون قید و شرط خواهد بود و این، کشف از معصوم‌بودن "اولی الأمر" می‌کند.
در میان مفسران اهل سنت نیز کسانی چون فخر رازی دلالت این آیه بر عصمت اولی الامر را می‌پذیرد.
#مصداق_اولی_الامر
فخر رازی، اگرچه دلالت این آیه را بر عصمت اولی‌الامر می‌پذیرد؛ ولی مصداق آن را همه امت می‌داند و معتقد است ما نمی‌توانیم معصوم را تشخیص دهیم.
در مقابل روایات بسیاری در شیعه وجود دارد که مراد از "اولی الامر" را ائمه معصومین(ع) معرفی می‌کند. در ادامه برخی از این روایات می‌آید:
این که خداوند طاعت اولوالامر را به اطاعت خود و پیغمبرش قرین ساخته، خود دلیل بر این است که «اولواالامر» افرادی عادی نخواهند بود بلکه باید کسانی باشند که از سایر مردم برتری داشته باشند و این خصوصیت منحصر است در ائمه اهل بیت علیهم السلام که از نظر شیعه دارای مقام عصمت بوده و به اجماع امت متصف به عدالت و افضیلت می باشند.
✅
جابر بن عبدالله انصاری گوید: از پیغمبر صلی الله علیه و آله معنی «أَطِیعُواْ اللّهَ وَأَطِیعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِی الأَمْرِ مِنکُمْ» را پرسیدم و گفتم: ما خدا و رسول را شناختیم ولی مراد از «اولی الامر» (فرمانروایان) کیست؟
فرمود: ای جابر آنان جانشینان من و پیشوایان مسلمانان پس از من می باشند که اول آنها #علی_بن_ابیطالب علیه السلام و پس از او #حسن و #حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی که از او در تورات به «باقر» یاد شده و دیگر صادق جعفر بن محمد و سپس موسی بن جعفر و پس از او علی بن موسی و پس از او محمد بن علی و پس از او علی بن محمد و پس از او حسن بن علی و پس از او هم نام و هم کنیه من #حجت_خدا بر روی زمین و باقی مانده خلفای خدا در میان بندگانش، فرزند حسن بن علی که خداوند بدست او شرق و غرب عالم را بگشاید، وی از شیعیانش #غایب شود چنان غیبتی که بجز مؤمنینی که خداوند دل آنان را به ایمان آزموده باشد کسی به امامت او ایمان نداشته باشد.
✅
عمران حلبی گوید: امام صادق علیه السلام (خطاب به شیعه) می فرمود: شما این امر (پیروی از اهل بیت) را از اصل و ریشه گرفته اید، از گفتار خدا که می فرماید:
«اطیعواالله و اطیعواالرسول و اولی الامر منکم» و از گفتار پیغمبر صلی الله علیه و آله که فرمود: «ما ان تمسکتم بهما لن تضلّوا ابداً» (اگر به آن دو (قرآن و اهل بیتم) بپیوندید گمراه نخواهید شد)، نه از گفتار فلان و فلان.
✅
روزی حسن بن صالح بن حیّ به خدمت امام صادق علیه السلام رفت و عرض کرد: ای فرزند پیغمبر خدا! مراد از
۳.۴k
۱۷ خرداد ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.