کاش به جای همه ی کسانی

کاش به جای همه ی کسانی
که دل تنگم می شدند
هوای نبودنم
تو را دیوانه می کرد ...
کاش جای همه ی کسانی که مرا می خواهند
تو مرا نگاه می کردی و می خواستی !
من مثل دیگر عاشقان
به درختان خیابانتان که هر روز
برگ هایشان را بر سرت می ریزند ،
حسادت نمی کنم !
من به آن پیانوی قهوه اییِ گوشه ی خانه ات
که در بدترین شرایط هم از آن دست نمی کشی ،
حسادت نمی کنم !
من نه به بالش زیر سرت
و نه حتی به آیینه ی قدی اتاقت ...
حسادت نمی ورزم .
من تمام حسادت های زنانه ام را صرف یک چیز می کنم ؛
من به کسی که شب ها قبل از خواب در رویایت
موهایش را می بوسی و
هر صبح به او صبح بخیر می گویی
حسادت می کنم !
من حسادت می کنم به کسی که دوستش داری ،
به کسی که وقتی پیانو می نوازی
نگاهش را تجسم می کنی ...
من از این زندگی هیچ چیز نمی خواهم
من فقط می خواهم ؛
همان قدر که من دوستت دارم ،
تو نیز دوستم داشته باشی .
آخر هیچ چیز
در این دنیا
جز احساسِ دوست داشتنِ تو
حسادت کردنی نیست ...
حتی
حتی اگر قرار باشد راهمان را از هم جدا کنیم !
من فقط می خواهم بدانم ،
همان قدر که می خواهمت
همان قدر که بی تابی ات را می کنم ،
تو هم بی تاب و دلتنگ من می شوی .
من می خواهم این ها را بدانم و بعد
می توانم قبول کنم
تفاوت هایمان آن قدر زیاد است که نمی شود .
آن وقت تمام دوست داشتنت را تنم می کنم
و بعد پشت به این سرنوشت ،
چشم می گذارم تا همه ی این نرسیدن ها
بروند و خودشان را قایم کنند ... .

95/11/11