بسم تعال

" بســـــمہ تـــــعـــــالے "


گاهی از ما "مذهبی ها"
تنها یک تیپ مذهبی باقی می ماند؛

گاهی من و شمای "مذهبی" آنقدر درگیر پست ها و متن هایمان در صفحات مجازی می شویم؛
که از خواندن روزانه چند خط قرآن یا کتب روایی، غافل میشویم؛
.
و در پایان روز،میبینیم که حتی یک دهم وقتی که در فضای مجازی بودیم، در فضای قرآن و حدیث نفس نڪشیدیم...
.

آنقدر که آنلاین بودیم و اولین نفر پست های دیگران را لایڪ ڪردیم؛
به فکر نماز اول وقت نبودیم...
.
آنقدر درگیر جذبــــــ حداکثری شدیم که فراموش ڪردیم "اخلاص" و "عبودیت" رمز برکت در کارهایمان است...

آنقدر که به فکر آبروی خود ،و برانگیختن تشویق دیگران و لایڪ ڪردن هایشان بودیم،
به فڪر رضایت صاحب زمانمان نبودیم...
.
آنقدر مدام فڪرمان مشغول عڪس پروفایل و استاتوس هایمان بود؛

غافل شدیم از اینڪه پیش اماممان چه وجهه ای داریم و وضعیتمان ، نامه ی اعمالمان پیش او چگونه است...
.

آنقدر در این فضا وقتمان را با انبوهی از جمعیت گذراندیم،فراموش ڪردیم تنهایی و غربت امام زمانمان را...
.

آن چنان حضور در این فضا را برای خود لذت بخش ڪردیم ، که کم کم غافل شدیم از لذت مناجات و درددل خصوصی با مولا ...

دعامون ڪنید شـــــہـــــدا...
از این منجلاب نفس بیرون بیایم! "صِراط گـــــمـــــنامے"

پ.ن
خلاصہ درس اخلاق :

شهیدوار زندگی ڪنیم..
و الـــــســـــلام...


شادے روح شـــــہدا صلواتــــــــــ