چهدانستمکهاینسودامرازینسانکندمجنون

#چه‌دانستم‌که‌این‌سودا‌مرا‌زین‌سان‌کند‌مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون

چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید
چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون

زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد
که هر تخته فروریزد ز گردش‌های گوناگون

نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را
چنان دریای بی‌پایان شود بی‌آب چون هامون

شکافد نیز آن هامون نهنگ بحرفرسا را
کشد در قعر ناگاهان به دست قهر چون قارون

چو این تبدیل‌ها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون

چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمی‌دانم
که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون...
دیدگاه ها (۰)

#نفس‌نفس‌به‌امید‌تو‌عمر‌میگذرد...#همین

#در‌زمانی‌که‌وفا‌قصه‌‌ی‌برف‌به‌تابستان‌استو صداقت گل نایابی ...

#هر‌کجا‌صف‌کشیده‌مژهٔ‌اوفتنه بیدار و عافیت خفته است...

#خدا‌رحم‌کند‌این‌همه‌دلتنگی‌را...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط