رهایش کنید

رهایش کنید
این جمعه را !
این تنهای فلک زده در آخر هفته را
بگذارید به درد خودش بمیرد ...
چرا دست از سرش بر نمیدارید؟
تنهایی و دلتنگی و غربت بسَش نیست؟
مگر گناهش بیشتر از این است
که چندشنبه نیست و
فرزند زیادی هفته است؟
بگذارید و برویدش
فکر کنید جمعه مرده
اصلا جمعه ای نبوده ..
من کنارش میمانم!
آرامَش می کنم ..
نوازشش می دهم !
جمعه را فقط من میفهمم ..
من که فرزند زیادی ام ...!