هر روزبه دار می آویزند مراخاطراتی که از تو دستور می گیرند!خاطراتی که مُدامصندلی را از زیر پایم می کشند!اما نمی دانند که مننمی میرم!نمی میرم!فقط در هوای تومعلّق می مانم .