ترا من چشم در راهم نه مثل شعر نیمایی

« تُرا من چشم در راهم » نه مثل شعر نیمایی
شباهنگام و در ماتم ، میان خواب رؤیایی

نه در شاخ تلاجنها ، نه در یک سایه سنگین
نه با یک قلب افسرده ، به زیر چرخ مینایی

ترا من چشم در راهم ، سحر پهلوی نیلوفر
کنار بَستر شب‌بو ، تو هم از شرق می‌آیی

همیشه با خودم هستی ، میان چشم و در سینه
تو را هر لحظه می‌فهمم ، تو یک احساس زیبایی

« عُزیزُم کاسٍه‌ی چُشْمْم ، سُرایِت »، وای کم گفتم
تمام هستیم از تو ، شما یک قسمت از مایی

میان چشم پر اشکت ، که غَرقم کردی و رفتی
ولی من زندگی کردم ، در آن چشم اَهورایی

دلم می‌خواهد از راهی که رفتی باز برگردی
نه صبر و طاقتی مانده ، نه امیدی به فردایی

فقط این بار می‌پرسم ، جوابش را نمی‌دانم
« تو را من چشم در راهم » ، چرا آخر نمی آیی؟

#سید_قاسم_نظام