بسم الله الرحمن الرحم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت سوم :
بلکه به جایش باید دین کفار آموزش داده شود!
تربیت : حال بپرسید: پس به کودکان خود تا سنّ 18 سالگی، چه چیزی آموزش دهیم و چگونه آنها را تربیت کنیم؟! آیا به طور کلی تعلیم و تربیت آنها را رها کنیم و بگذاریم تا فقط از رشد نباتی و حیوانی برخوردار باشند؟! به مو، ناخن و بدن توجه کنند و رشد علمی، عقلی، اخلاقی و انسانی نیابند؟! خوب بخورند و بیاشامند و شهوات جنسی خود را ارضا نمایند و در نهایت خوب برقصند یا سازی بنوازند؛ اما از انسانیت و فضایل انسانی هیچ ندانند؟!
دانشمندان با پیشرفتهای علمی، به این نتیجه رسیدهاند که بهترین سنّ برای آموزش و تربیت پذیری کودکان، از سه چهار سالکی تا سن بلوغ و چندسالی پس از آن میباشد و میگویند: شخصیت کودک، تا سن 6 سالگی شکل می گیرد؛ اما اینها میگویند: به هیچ وجهی آموزش دینی ندهید.
طبق آموزههای دین مبین اسلام، کودک تا هفت سال اول باید مانند یک رئیس و سرور عمل نماید البته تحت کنترل و جهتدهی، تعبیر رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله هم از این مرحله تربیتی سیادت کودک است. هفت سال دوم، سن تعلیم پذیری، اطاعت و فرمان برداری است و هفت سال سوم، سن نظر خواهی و مشورت.
شناخت و انتخاب : به عمد خلط مبحث میکنند تا منحرف سازند. هر عاقلی میداند که شناخت با انتخاب، دو مقولۀ کاملاً متفاوت میباشند. آدمی چه در دوران کودکی، چه نوجوانی و جوانی و چه بزرگسالی، هر لحظه شناختی حاصل مینماید، اما دلیل نمیشود که الزاماً همۀ آنها را انتخاب نماید؛ چنان که بسیاری از شناختها، سبب دوری و پرهیز میشود؛ مانند شناخت باطل، شناخت رذایل اخلاقی، دشمنشناسی و ...!
اما، بدیهی است که آدمی تا شناختی هر چند ضعیف یا نادرست حاصل ننماید، نمیتواند در آن خصوص انتخابی داشته باشد؛ لذا می گویند: آموزش دینی ندهید، تا پس از 18 سالگی، خودش انتخاب کند؛ حال اگر بگویید: شما نیز آموزش بیدینی، هرزگی، لاابالیگری، بیغیرتی، بیتربیتی و ... ندهید تا خودش انتخاب کند. میگویند: خیر، کودک حق دارد تا همه چیز را خوب بشناسد تا بتواند در آینده به اختیار خود انتخاب نماید.!(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت سوم :
بلکه به جایش باید دین کفار آموزش داده شود!
تربیت : حال بپرسید: پس به کودکان خود تا سنّ 18 سالگی، چه چیزی آموزش دهیم و چگونه آنها را تربیت کنیم؟! آیا به طور کلی تعلیم و تربیت آنها را رها کنیم و بگذاریم تا فقط از رشد نباتی و حیوانی برخوردار باشند؟! به مو، ناخن و بدن توجه کنند و رشد علمی، عقلی، اخلاقی و انسانی نیابند؟! خوب بخورند و بیاشامند و شهوات جنسی خود را ارضا نمایند و در نهایت خوب برقصند یا سازی بنوازند؛ اما از انسانیت و فضایل انسانی هیچ ندانند؟!
دانشمندان با پیشرفتهای علمی، به این نتیجه رسیدهاند که بهترین سنّ برای آموزش و تربیت پذیری کودکان، از سه چهار سالکی تا سن بلوغ و چندسالی پس از آن میباشد و میگویند: شخصیت کودک، تا سن 6 سالگی شکل می گیرد؛ اما اینها میگویند: به هیچ وجهی آموزش دینی ندهید.
طبق آموزههای دین مبین اسلام، کودک تا هفت سال اول باید مانند یک رئیس و سرور عمل نماید البته تحت کنترل و جهتدهی، تعبیر رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله هم از این مرحله تربیتی سیادت کودک است. هفت سال دوم، سن تعلیم پذیری، اطاعت و فرمان برداری است و هفت سال سوم، سن نظر خواهی و مشورت.
شناخت و انتخاب : به عمد خلط مبحث میکنند تا منحرف سازند. هر عاقلی میداند که شناخت با انتخاب، دو مقولۀ کاملاً متفاوت میباشند. آدمی چه در دوران کودکی، چه نوجوانی و جوانی و چه بزرگسالی، هر لحظه شناختی حاصل مینماید، اما دلیل نمیشود که الزاماً همۀ آنها را انتخاب نماید؛ چنان که بسیاری از شناختها، سبب دوری و پرهیز میشود؛ مانند شناخت باطل، شناخت رذایل اخلاقی، دشمنشناسی و ...!
اما، بدیهی است که آدمی تا شناختی هر چند ضعیف یا نادرست حاصل ننماید، نمیتواند در آن خصوص انتخابی داشته باشد؛ لذا می گویند: آموزش دینی ندهید، تا پس از 18 سالگی، خودش انتخاب کند؛ حال اگر بگویید: شما نیز آموزش بیدینی، هرزگی، لاابالیگری، بیغیرتی، بیتربیتی و ... ندهید تا خودش انتخاب کند. میگویند: خیر، کودک حق دارد تا همه چیز را خوب بشناسد تا بتواند در آینده به اختیار خود انتخاب نماید.!(ادامه دارد...)
- ۸۹۴
- ۱۳ بهمن ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط