ومن شر حاسد ذا حسد

وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ

و از آسیب حسود زمانی که حسادت می ورزد.
یکی دیگر از خطرات مربوط به افراد حسود می شود البته توجه داشته باشیم که حسادت صفت بدی است ولی خطری را متوجه هیچکس نمی کند و آسیب مربوط به زمانی است که حسادت به مرحله عمل می رسد و شخص حسود با آسیب رساندن سعی در آزار دیگری دارد. از قراردادن خود در معرض حسادت دوری باید کرد و به قول قدیمی ها نباید به چشم دیگران جلوه گر شد ! برای در امان ماندن از شر حسود اگر از جانب خداوند خیری می رسد نباید آن را آشکارا و علنی در حظور همه عنوان کرد تا انسان چشم تنگ بخواهد از روی حسادت آسیبی برساند. اما همانطور که از آیه پیداست چیزی به عنوان چشم زخم نداریم و انسان حسود فقط موقعی خطر آفرین است که حسادتش را بروز دهد.