بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ قسمت سوم :
آثار فحاشی :آثار بسیار بد و هلاک کنندۀ فحاشی، به شخص فحاش برمی گردد، نه به کسی که به او فحش می‌دهند یا آن را می‌شنود!
1- پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله فرمودند: فحاش به بهشت نمی‌ رود؛ یعنی به جهنم می‌رود:
إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ عَلَى كُلِّ فَحَّاشٍ بَذِي‏ءٍ قَلِيلِ الْحَيَاءِ- لَا يُبَالِي مَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ لَه‏ - خداوند بهشت را بر هر فحّاش بد زبان بى شرمى كه باكى ندارد چه می‌گويد و چه می‌ شنود به او چه گفته می‌شود، حرام كرده است.(كافی (ط- الاسلامیه ج 2، ص 323)
سبب حرام شدن بهشت بر فحاش نیز در روایات دیگری بیان شده است؛ فحاش به دشمنی با خدا برمی خیزد و خداوند متعال، فحاش و دشمنش را دوست ندارد، پس هدایت نمی‌شود و هرگز وارد بهشت نمی‌گردد. چنان که حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: الْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ وَ الْجَفَاءُ فِی النَّار - بد زبانى از جفاکاریست و جفاکارى در آتش است.(الکافی، ج2، ص 325)
2- در احادیث و روایات تصریح شده است که فحاشی از نفاق است - فحاشی دشمنی می‌آورد - فحاشی فسق خروج از مسیر انسانیت می‌ باشد - فحاشی، رویکرد به خوی سگان می‌باشد که واق واق می‌کند.
در اسلام عزیز، افشای گناه، خودش گناه است، چرا که سبب فرافکنی و عادی سازی و آبرو بری می‌گردد، لذا امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام فرمودند: مَن سَمِعَ بِفاحِشَةٍ فابداها کانَ کَمَن أتاها - آنکه سخن زشتی بشنود و بازگویش کند افشا نماید نیز مانند کسی است که آن را گفته.(شرح نهج البلاغه - ابن ابی الحدید- ج20 ، ص 273)( پایان)