گل کرده است نام کسی بین دفترم

گل کرده است نام کسی بین دفترم
چندیست از طراوت نامش معطرم

دارم برای وصف گل نازنین خود
از دَستِ دهخدا و معین واژه می خرم

لیلا سلام!جز تو کسی توی شعرنیست!
آسوده باش،جز تو کسی را نمی برم

گل واژه ی تمام غزل های من تویی
از صفحه های بی تو چرا ساده نگذرم؟

لیلا به هم نکوب زمین و زمانه را
من با نسیمِ پلکِ تو از خواب می پرم!

هم آرزوی سعدی شیراز گشته ام:
"بُگذار تا مقابل روی تو بگذرم"