یک فعال فرهنگی و یک روحانی کنار این که دغدغه ی ترویج حق و

یک #فعال_فرهنگی و یک #روحانی کنار این که دغدغه ی ترویج حق و انعکاس صحیح آن را دارد باید توجه کند که #دشمن از چه چیز #عصبانی است و نباید حساسیت #بدنه_فرهنگی و مذهبی را به آن واقعه کم کند. ما در اصطلاح به این عزیزان می گوییم کوتوله های سیاسی و کوتوله های فرهنگی. مثلا وختی یک #کارشناس_مذهبی متوجه نباشد که پوشش #چادر سنگر #مسئله_مهم ی برای خودی ها و محل دائم #حمله_دشمن و #استکبارجهانی است این #گم_شدن_اصلی_و_فرعی رخ میدهد. لذا او باید در تولیدات و اظهارات فرهنگی خود بکوشد این #سنگرمهم را حفظ و از افراد در این سنگرها حمایت مستقیم و غیر مستقیم کند. و اگر اعتقادی به اهمیت جبهه ی چادر ندارد نباید #متعرض آنها شود و باید صرفا مطلوبات خودش را ترویج کند.
خوب معمولا این روحانی ها و این فعالان فرهنگی و این اشخاص سیاسی ِ #دانشگاه_زده و #محیط_مجازی_زده و بهتر است بگوئیم غالبا #اصلاحات_زده ، فرصت پاسخ به #منتقدین در جلسه را نمی دهند و از جهت مجلس گردانی و آشنایی با #فنون_خطابه ، آن #جوان_مذهبی_و_انقلابی که معذورات آن #بلندگوبدست را ندارد را ساکت می کنند اما این جزو شرافت و #انصاف و #قوت_علمی نیست. و همه چه مبلغین چه بدنه فرهنگی ، #همگان_باید_توجه_کنیم که ببینیم #عصبانیت_مهم_دشمن و #حملات_اصلی او به کجاست { که این مهم را از کلمات و منویات بزرگانی چون #رهبرمعظم ، بخوبی می شود دانست} و حواس بقیه را از آن #نقطه_حیاتی پرت نکنیم و محکم آن #سنگربزرگ که امروز چیزی مثل #چادر است را حفظ کنیم یا حداقل ضربه نزنیم.