من نبودم و تو بودی

‌ من نبودم و تو بودی ،
بود شدم و تو تمام بودنت را به پایم ریختی ،
حالا سالهاست که با
بودنت زندگی می کنم ،
هر روز، هر لحظه، هر آن و دم به دم هستی .

ببخش که گاهی آنقدر هستی
که نمی بینمت ،
ببخش تمام نادانیها و نفهمی ها و کج فهمی هایم را،
اعتراض ها و درشتیهایم را ، و هر آنچه را که آزارت داد .
دستانت را می بوسم و پیشانیت را ،
که چراغ راه زندگیم بودی
و هستی و خواهی بود ،
خاک پایت هستم تا هست
و نیست هست .
به حرمت شرافتت می ایستم
و تعظیم می کنم .
تقدیم به پدر مهربونم

دوستت دارم به عمق اسمت