دت را

ﺑﺒﺨﺶ ﺧﻮدت را !
ﺑﻪ ﯾﻪ ﺟﺎﯾﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ رﺳﯿﺪی ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ
ﺑﺮای ﺗﻤﺎم راه ﻫﺎی ﻧﺮﻓﺘﻪ
ﺑﺮای ﺗﻤﺎم ﺑﯽ راه ﻫﺎی رﻓﺘﻪ
ﺑﺒﺨﺶ ﺑﮕﺬار اﺣﺴﺎﺳﺖ ﻗﺪری ﻫﻮاﯾﯽ ﺑﺨﻮرد
ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻫﺎ ﻫﺪﯾﻪ ی زﻣﺎﻧﻪ و روزﮔﺎرﻧﺪ
ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ !
ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮای ﺗﻤﺎﻣﯽ اﯾﻦ ﺑﯽ راه رﻓﺘﻨﻤﺎن ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ
و ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﯿﺎﺋﯿﻢ
ﺗﺎ ﺧﺪا ﺗﻤﺎﻣﯽ درﻫﺎی ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﯿﺎل ﺑﺎﻃﻠﻤﺎن ﺑﺴﺘﻪ را ﺑﻪ روﯾﻤﺎن ﺑﺎز ﮐﻨﺪ .
ﺧﻄﺎﻫﺎﯾﺖ را ﺑﺸﻨﺎس .
اﻧﻬﺎ را ﭘﺬﯾﺮا ﺑﺎش و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﯿﻦ ﺧﻮدت و ﺧﺪاﯾﺖ ﻧﮕﻬﺸﺎن دار
اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻧﺎﻣﺤﺮم ﺑﺪ دل
ﻧﺎﻣﺤﺮم ﻧﺎﻣﺮوت زﯾﺎد دارد !
ﺗﺎ دﺳﺖ ﺧﺪا ﻫﺴﺖ . ﺗﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯿﺶ ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎﺳﺖ
ﺗﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﺧﺪاﯾﺎ ﺑﺒﺨﺶ
ﺑﻪ دورت ﻣﯽ ﮔﺮدد و ﻣﯽ ﺑﻮﺳﺘﺖ و ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﺟﺎﻧﻢ ﭼﻪ ﮐﺮده ای ﻣﮕﺮ ؟
دﯾﮕﺮ ﺗﻮ را ﭼﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ادﻣﻬﺎ ؟
زﯾﺒﺎ ﺑﻤﺎن و ﺑﮕﺬار ﺑﺎ دﯾﺪﻧﺖ
ﻫﺮ رﻫﮕﺬر ﻧﺎ اﻣﯿﺪی
ﻟﺒﺨﻨﺪی ﺑﺰﻧﺪ رو ﺑﻪ اﺳﻤﺎن و زﯾﺮ ﻟﺐ ﺑﮕﻮﯾﺪ
ﻫﻨﻮز ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻮد از ﻧﻮ ﺷﺮوع ﮐﺮد ...!