روز د ا را د ا ی ...

روز ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻮد ، ﺧﺪا ﻫﺴﺘﯽ را ﻗﺴﻤﺖ ﻣﯽ‌ﮐﺮد . ﺧﺪا ﮔﻔﺖ : ﭼﯿﺰی از ﻣﻦ ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﻤﺎ را ﺧﻮاﻫﻢ داد
ﺳﻬﻢ‌ﺗﺎن را از ﻫﺴﺘﯽ ﻃﻠﺐ ﮐﻨﯿﺪ زﯾﺮا ﮐﻪ ﺧﺪاوﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺨﺸﻨﺪه اﺳﺖ .
و ﻫﺮﮐﻪ آﻣﺪ ﭼﯿﺰی ﺧﻮاﺳﺖ ﯾﮑﯽ ﺑﺎﻟﯽ ﺑﺮای ﭘﺮﯾﺪن و دﯾﮕﺮی ﭘﺎﯾﯽ ﺑﺮای دوﯾﺪن . ﯾﮑﯽ ﺟﺜﻪ‌ای ﺑﺰرگ ﺧﻮاﺳﺖ و آن ﯾﮑﯽ
ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﺗﯿﺰ . ﯾﮑﯽ درﯾﺎ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮد و ﯾﮑﯽ آﺳﻤﺎن را .
دراﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﮐﺮﻣﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺟﻠﻮ آﻣﺪ و ﺑﻪ ﺧﺪا ﮔﻔﺖ : ﺧﺪاﯾﺎ ﻣﻦ ﭼﯿﺰ زﯾﺎدی از اﯾﻦ ﻫﺴﺘﯽ ﻧﻤﯽ‌ﺧﻮاﻫﻢ ﻧﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﯽ ﺗﯿﺰ و ﻧﻪ
ﺟﺜﻪ‌ای ﺑﺰرگ ، ﻧﻪ ﺑﺎﻟﯽ و ﻧﻪ ﭘﺎﯾﯽ ﻧﻪ آﺳﻤﺎن و ﻧﻪ درﯾﺎ ، ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻤﯽ از ﺧﻮدت ، ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻤﯽ از ﺧﻮدت را ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪه
و ﺧﺪا ﮐﻤﯽ ﻧﻮر ﺑﻪ او داد .
ﻧﺎم او ﮐﺮم ﺷﺐ‌ﺗﺎب ﺷﺪ .
ﺧﺪا ﮔﻔﺖ : آن ﻧﻮری ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد دارد ﺑﺰرگ اﺳﺖ . ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻗﺪر ذره‌ای ﺑﺎﺷﺪ . ﺗﻮ ﺣﺎﻻ ﻫﻤﺎن ﺧﻮرﺷﯿﺪی ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ زﯾﺮ ﺑﺮﮔﯽ
ﮐﻮﭼﮏ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽ‌ﺷﻮی .
و رو ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﮔﻔﺖ : ﮐﺎش ﻣﯽ‌داﻧﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﮐﺮم ﮐﻮﭼﮏ ، ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ را ﺧﻮاﺳﺖ زﯾﺮا از ﺧﺪا ﺟﺰ ﺧﺪا ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺧﻮاﺳﺖ .
ﻫﺰاران ﺳﺎل اﺳﺖ ﮐﻪ او ﻣﯽ‌ﺗﺎﺑﺪ روی داﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﯽ‌ﺗﺎﺑﺪ وﻗﺘﯽ ﺳﺘﺎره‌ای ﻧﯿﺴﺖ ﭼﺮاغ ﮐﺮم ﺷﺐ‌ﺗﺎب روﺷﻦ اﺳﺖ و
ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ‌داﻧﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﭼﺮاﻏﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ روزی ﺧﺪا آن را ﺑﻪ ﮐﺮﻣﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﺨﺸﯿﺪه اﺳﺖ..
( ﻋﺮﻓﺎن ﻧﻈﺮآﻫﺎری )
دیدگاه ها (۱۱۹)

ما هر ساله به منظور احترام به اداب و سنت های قشنگ و میراث یا...

اﻣﺸﺐ ﭼﻪ ﺷﺒﯽ روﺷﻦ و زﯾﺒﺎ و ﻣﺼﻔﺎﺳﺖ / اﺣﺴﻨﺖ ، ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﺸﻦ دل اﻧﮕ...

زن ﺳﯿﻨﻪ‌ﻫﺎی ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖﻣﻮی ﻣﺶ ﮐﺮدهاﺑﺮوی ﺑﺮداﺷﺘﻪﻟﺒﺎن ِ ﻗﺮﻣﺰ ﻧ...

ﻧﯿﻤﻪ ﺷﺐ ﺑﻮد و ﻏﻤﯽ ﺗﺎزه ﻧﻔﺲره ﺧﻮاﺑﻢ زد و ﻣﺎﻧﺪم ﺑﯿﺪار .رﯾﺨﺖ از...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط