بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
ابتدا بیندیشید که آیا از فیوضات اهل بیت علیهم السلام محرومید یا خیر و به خود اثبات نمایید که محروم می‌باشید و سپس بپرسید: چرا؟! همین که فهمیده اید فیض الهی به واسطۀ آنان می‌رسد و خواهان افاضات بیشتر از سوی آنان می‌باشد، خودش از افاضات ایشان می‌باشد؛ چنان که بسیاری از مردمان جهان، به این حقیقت علم نیافته‌اند!
هر نعمت مادی یا معنوی که خداوند سبحان موهبت نموده و می‌نماید، افاضاتی است که به واسطه اهل عصمت، به عنایت اهل عصمت و به دعای اهل بیت و امام زمانمان علیهم السلام به ما می‌رسد؛ مانند نعمت وجود یافتن - نعمت زنده بودن - نعمت فرصت داشتن برای افزایش شناخت - نعمت فرصت و امکان برای تشدید ایمان و ارتقای درجات - نعمت اسلام - نعمت ولایت -نعمت هدایت - نعمت برخورداری از نیروی تفکر و تعقل - نعمت محبّت و مودّت، به ویژه نسبت به خداوند سبحان و حجج او نعمت عفو و بخشش گناهان، حتی بدون استغفار و توبه نعمت قبولی اعمال و اجابت دعاها و تمامی نعمات مادی که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم عطا نموده و می‌نماید که حتی اندکی از آنها قابل شمارش نمی‌باشد.
وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ - و اگر بخواهید نعمتهای خدا را بشماريد، هرگز نمیتوانيد آنرا احصا كنيد، خداوند غفور و رحيم است.(سوره نحل آیه 18)
خداوند سبحان، پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله را - رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ - قرار داد و امامان علیهم السلام نیز همگی حجج الهی، جانشینان ایشان و امام الرّحمة می‌باشند؛ لذا کسی که خود را از افاضات ایشان محروم بداند، در واقع خودش را از رحمت و فیض الهی محروم دیده است؛ چرا که فیوضات الهی، به واسطۀ آنان می‌رسد!
این نگاه، اندیشه، باور منفی که مبتنی بر گمان نادرست می‌باشد؛ ریشه‌های نادرستی دارد و البته میوه‌های تلخی را به بار می‌نشاند که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
الف) - گمان، باور و ادعای محرومیت از رحمت، مغفرت و فیوضات الهی که همه به واسطۀ اهل عصمت علیهم السلام که حجج الهی می‌باشند، افترای بزرگی به خداوند سبحان و ایشان می‌باشد که به منزلۀ بزرگ‌ترین ظلم در حق خداوند منّان و ایشان است و افترا زننده، ظالم‌ترین می‌باشد:
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ - و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بندد يا چون حق به سوى او آيد آن را تكذيب كند آيا جاى كافران در جهنم نيست؟!(سوره عنکبوت آیه 68)(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
ابتدا بیندیشید که آیا از فیوضات اهل بیت علیهم السلام محرومید یا خیر و به خود اثبات نمایید که محروم می‌باشید و سپس بپرسید: چرا؟! همین که فهمیده اید فیض الهی به واسطۀ آنان می‌رسد و خواهان افاضات بیشتر از سوی آنان می‌باشد، خودش از افاضات ایشان می‌باشد؛ چنان که بسیاری از مردمان جهان، به این حقیقت علم نیافته‌اند!
هر نعمت مادی یا معنوی که خداوند سبحان موهبت نموده و می‌نماید، افاضاتی است که به واسطه اهل عصمت، به عنایت اهل عصمت و به دعای اهل بیت و امام زمانمان علیهم السلام به ما می‌رسد؛ مانند نعمت وجود یافتن - نعمت زنده بودن - نعمت فرصت داشتن برای افزایش شناخت - نعمت فرصت و امکان برای تشدید ایمان و ارتقای درجات - نعمت اسلام - نعمت ولایت -نعمت هدایت - نعمت برخورداری از نیروی تفکر و تعقل - نعمت محبّت و مودّت، به ویژه نسبت به خداوند سبحان و حجج او نعمت عفو و بخشش گناهان، حتی بدون استغفار و توبه نعمت قبولی اعمال و اجابت دعاها و تمامی نعمات مادی که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم عطا نموده و می‌نماید که حتی اندکی از آنها قابل شمارش نمی‌باشد.
وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ - و اگر بخواهید نعمتهای خدا را بشماريد، هرگز نمیتوانيد آنرا احصا كنيد، خداوند غفور و رحيم است.(سوره نحل آیه 18)
خداوند سبحان، پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله را - رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ - قرار داد و امامان علیهم السلام نیز همگی حجج الهی، جانشینان ایشان و امام الرّحمة می‌باشند؛ لذا کسی که خود را از افاضات ایشان محروم بداند، در واقع خودش را از رحمت و فیض الهی محروم دیده است؛ چرا که فیوضات الهی، به واسطۀ آنان می‌رسد!
این نگاه، اندیشه، باور منفی که مبتنی بر گمان نادرست می‌باشد؛ ریشه‌های نادرستی دارد و البته میوه‌های تلخی را به بار می‌نشاند که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
الف) - گمان، باور و ادعای محرومیت از رحمت، مغفرت و فیوضات الهی که همه به واسطۀ اهل عصمت علیهم السلام که حجج الهی می‌باشند، افترای بزرگی به خداوند سبحان و ایشان می‌باشد که به منزلۀ بزرگ‌ترین ظلم در حق خداوند منّان و ایشان است و افترا زننده، ظالم‌ترین می‌باشد:
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ - و كيست ستمكارتر از آن كس كه بر خدا دروغ بندد يا چون حق به سوى او آيد آن را تكذيب كند آيا جاى كافران در جهنم نيست؟!(سوره عنکبوت آیه 68)(ادامه دارد...)
۵۱۰
۱۴ مهر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.