باران که شدی

باران که شدی
مپرس این خانه ی کیست!
سقفِ حرم و مسجد و میخانه
یکیست!

باران که شدی،
پیاله ها را نشمار،
جام و قدح و کاسه و پیمانه یکیست!

باران !!!
تو که از پیش خدا می آیی،
توضیح بده
عاقل و فرزانه یکیست!

بر درگه او
چونکه بیفتند به خاک،
شیر و شتر و پلنگ و پروانه یکیست!

با سوره دل ،
اگر خدا را خواندی،
حمد و فلق و نعره ی مستانه یکیست!

از قدرت حق ،
هرچه گرفتند بکار،
درخلقت حق،
رستم و موریانه یکیست!

گر درک کنی،
خودت خدا را بینی

درکش نکنی ,
کعبه و بتخانه یکیست!