بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت دوم :
اما، میهمانان خداوند منّان در این ماه مبارک، فقط روزه‌داران نیستند، بلکه هر کسی که وارد این میهمانی شود را شامل می‌گردد و اهل عصمت علیهم السلام، بسیار متذکر شده‌اند که روزه گرفتن، فقط به نخوردن و نیاشامیدن نیست؛ بلکه روزه، باید با نیت خالص برای بندگی و با تمامی اعضا و جوارح ‌باشد؛چنان که سیدةالنساءالعالمین، حضرت فاطمه زهراءعلیهاالسلام فرمودند: ما يَصنَعُ الصائمُ بِصِيامِهِ إذالَم يَصُنْ لِسانَهُ وسَمعَهُ وبَصَرَهُ و جوارِحَهُ - اگر روزه دار زبان و گوش و چشم و اعضا و جوارح خود را نگه ندارد ، روزه به چه كار او مى‌ آيد؟!(دعائم الإسلام 1/268)
شاهدیم که متأسفانه برخی،نه تنها بسیاری از احکام ضروری حق تعالی را رعایت نمی‌ کنند، بلکه اهل نماز نیز نیستند، اما روزه می‌گیرند و تازه گمان می‌کنند که حرمت ماه مبارک رمضان را رعایت کرده‌ اند و منتظر پاداش نیز هستند! مثال آنها، همان است که در قرآن کریم فرمود: الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا -آنها كه تلاش‌ هايشان در زندگی دنيا گم و نابود شده؛ با اينحال می‌ پندارند کارِ نيک انجام می‌دهند!(سوره کهف آیه 104)
در این فراز از دعای حضرت امام سجاد علیه السلام، می‌آموزیم که:
1- هر دعایی را با صلوات آغاز نماییم، چرا که دعای مستجاب است و سبب اجابت دعاهای دیگر می‌ شود.
2 - هدایت را باید از خداوند سبحان بخواهیم، چرا که هیچ کسی نمی‌ تواند، با هیچ کاری، هدایت کنندۀ خود یا دیگران باشد.
3 - معرفت - شناخت، مقدم بر همه چیز است؛ چگونه ممکن است کسی که فضیلت ماه مبارک رمضان را نمی‌ شناسد، بتواند از آن بهره ببرد؟! لذا باید بکوشیم، مطالعه کنیم و با عظمت و فضایل ماه مبارک رمضان، بیشتر آشنا شویم.(ادامه دارد...)