آدم های بی نام، اما خاص

___آدم های بی نام، اما خاص___
آدم هایی هستند که دلبری نمی کنند،
حرف های عاشقانه نمی زنند،
چیز خاصی نمی گویند که ذوق کنی.
آدم هایی که نمی خواهند عاشق کنند،
اما عاشقشان می شوی!
ناخواسته دلت برایشان می رود....
این آدم ها فقط راست می گویند...
راست می گویند با چاشنی قشنگ(مهر).
لبخند می زنند نه برای اینکه توجه ات را جلب کنند،
لبخند می زنند چون لبخند جزئی از وجودشان است...
لبخنشان مصنوعی نیست،
اجباری نیست،
در لبخندشان خدا را می بینی...
اینها ساده اند؛
حرف زدنشان...
راه رفتنشان....
نگاهشان...
ادعا ندارند،
به آلایشند، پاک و مهربان....
چقدر دوست دارم ای آدم های بی نام اما خاص را....