سلام ابوعباس

سلام، ابوعباس…
می‌دانم الان پشت میله‌های سردِ بغداد نشستی
همان‌جایی که خورشید هم جرئتِ سر زدن ندارد
می‌دانم ریشت سفیدتر شده
اما چشمانت هنوز همان برقِ حرم را دارد
همان نگاهی که روزی در سنگرِ خاکیِ سوریه
با یک لبخند، ترس را از دلِ بچه‌های جبهه می‌بُرد

می‌دانم دستت بی‌سیم ندارد دیگر
اما هنوز همان دست است که یک‌بار
بی‌سیم را گرفت و گفت:
«ما اینجا برای زینب جان می‌دهیم…
اگر شهید نشدیم، اسیر می‌شویم…
و اگر اسیر شدیم، باز هم برای زینب می‌مانیم»

ابوعباس…
تو که در خاکریزِ آفتاب‌سوخته دراز کشیده بودی
و خاکِ شام روی شانه‌ات نشسته بود
حالا خاکِ زندان روی شانه‌ات نشسته
اما فرقی نمی‌کند
هر جا خاک باشد، آنجا کربلاست
و هر جا کربلا باشد، تو حسینِ زمانِ خودت می‌شوی

می‌دانم دلت برای ایران تنگ شده
برای اسپند شب #یلدا

«ابوعباسِ ما…
برای آزادی‌ ات نور را در بند می گیریم »

#ابوعباس_را_آزاد_کنید
#ابوعباس_تنها_نیست

#هزار روز گذشت...
#محمدرضا_نوری با نام جهادی #ابوعباس، #جانباز و رزمندهٔ #مدافع_حرم ایرانی است که به واسطه #حاج_قاسم_سلیمانی بنام مستشار #رسانه‌ای در #عراق حضور داشت.
ساعت ٣ بامداد روز سوم فروردین ماه ۱۴۰۲ در منطقه زیونه #بغداد توسط کماندوهای #آمریکایی ربوده می‌شود

امروز هِزارمُين روز از
اسـ🕊️ـارت فرزند ايران و مهمان عراق است.
۱۰۰۰ روز اسارت ، حتی نوشتنش هم ساده نیست ، چه رسد به تحملش!
صداي مظلوميت ‎#محمدرضا_نوری باشیم
#مهمانی_اسارت