از علوم فیزیک جدید اینگونه برداشت میشود که جهان فقط از س

از علوم فیزیک جدید اینگونه برداشت می‌شود که جهان فقط از سه بعد تشکیل نشده بلکه ابعاد گسترده‌تر از آنند. مثلاً نظریه ریسمان انیشتین برای تحقق نیاز به بیست و شش بعد دارد.در این صورت زمان فقط تعریف ما از بعد چهارم است نه تعریف اصلی آن. همان‌طور که نظریه ریسمان بر این باور است که در بیست شش بعد، بیست و پنج بعد فضایی و یک بعد زمان وجود دارد.

اما نظریه خمیدگی جهان چیزدیگری می‌گوید. سطح دوبعدی کره ماه را در نظر بگیرید، دنیای دوبعدی که در جهت بعد سوم خم شده. حال این حالت را برای جهان تصور کنید. فضای سه بعدی که در جهت بعد چهارم خم شده است.حال چرا باید چنین تصوری از دنیا داشته باشیم. یک جهان دو بعدی بایستی یا بی‌نهایت باشد یا دارای مرزهای پایانی؛ و لیکن اگر همان جهان دو بعدی، در واقع سطح یک کره سه بعدی باشد، علیرغم نداشتن هیچ گونه حد و مرزی، در عین حال بی‌نهایت نیز نیست. با این تفاسیر دنیا سه بعدی ما حد و مرزی ندارد، ولی بی‌نهایت هم نیست. البته باید گفت این نظریه‌ای است که هنوز اثبات نشده.
.