مامانی

+مامانی؟
-جانم
+این چیه؟
-آدمه دیگه!
+دختره یا پسر؟
-دختر!
+پس چرا موهاش شبی پسراس؟
-مریضه!موهاش ریخته!
+پس واسه چی اینقد میخنده؟مگه آدمای مریض درد ندارن؟
-چرا عزیزم خیلی درد دارن!
+خب باید ناراحت باشن دیگه پس این چرا اینقد خوشحاله؟
-خب این میخنده و خودشو میزنه به خوشحالی که کسی نفهمه مریضه!
+این که از چشاش معلومه ناراحته!پس چرا بقیه نمیفهمن؟
-آدم بزرگا هیچوقت اینجور چیزارو نمیفهمن!
+حالا واسه چی نمیخواد کسی بفهمه که مریضه؟
-چون آدما هی میپرسن چته؟چی شده؟اونم حوصله نداره جواب بده!اصن میدونی اینجور آدما حوصله ی بقیه آدمارو ندارن!!!
+چرا؟
-چون اعصابشون داغونه!
+چراااا اعصابشون داغونه؟
-ببین دخترم تو فک کن یه اسباب بازی داری که همش باهاش بازی میکنی!وقتی که زیاد باهاش بازی کنی خراب میشه! این فقط واسه اسباب بازی نیس تو با هرچی زیاد بازی کنی داغون میشه حالا چه قلبِ یه آدم باشه،چه اعصابش،چه یه اسباب بازی!
+اخی:(چرا نمیره دکتر که زودتر خوب شه؟
-اینجور آدما با دکتر خوب نمیشن!اینا منتظرن!منتظر یه آدمی که باید بیاد!یکی که وقتی بیاد خوب میشن!یکی که وقتی هست نیازی به هیچ قرص و دارو و آمپولی واسه خوب شدن نیس! یکی که اگه فقط دستاشونو بگیره آروم میشن،همونی که با هرکلمه حرفی که میزنه صداش مثه مسکن تزریق میشه توی رگای اون آدما و همه درداشون از بین میره!بعدش کم کم اعصابشونم درست میشه،دیگه حوصله ی همه رو دارن،دیگه وقتی میخندن چشاشونم از شادی برق میزنه!بعدشم کم کم موهاشون بلند میشه!خوب خوب میشن!یه جوری خوب میشن که هیچکس باور نمیکنه که اینا یه زمانی مریض بودن!
+خب اون آدمه کجاست؟
-گم شده!
+چرا پیداش نمیکنن؟
-اگه میتونستن پیداش کنن که هیچوقت اینجوری مریض نمیشدن!
+مگه کجا گم شده که دیگه نمیتونن پیداش کنن؟
-یه جای دور!یه جای خیلی خیلی دور!تو گذشته ها!بین یه عالمه خاطره...
+اخی بیچاره ها:(میشه واسشون دعا کنیم که خوب شن؟
-آره عزیزم حتما!
+من ازاین به بعد هر دختر مو کوتاهی که دیدم واسش دعا میکنم،
دعا میکنم که زودتر اون آدمه که تو گذشته ها بین یه عالمه خاطره گمش کرده پیدا شه و دستاشو بگیره و واسش حرف بزنه!دعا میکنم جوری از ته دلش بخنده که دیگه وسط خنده هاش از چشاش غم نباره!دعا میکنم کم کم موهاش بلند شه!کم کم خوب شه!یه جوری که دیگه هیچکی باور نکنه اون یه روزی مریض بوده :)))
#melika